"Ben artık üstüme yapışan,yapıştırlan ev hanımlığından istifa ediyorum.
Bu nedir Allah Aşkına yoruldum vallahi de yoruldum! Billahi de"
Özelllikle şu pandemin sürecinde çoğu kadının bu çığlığını duyar gibiyim.
Herkesten önce kalk herkesten sonra yat ne para var ne pul, karın tokluğuna çalış çalış dur!
Saat 6.30 kalk adam işe gidecek kahvaltı hazırla
9'da ikinci kahvaltı çocuklar 9.30 derse girecek mutfak tezgahının üzeri dolu bulaşık.
Yıka babam yıka!
Ses olmasın diye süpürgeyi açma! çocuklar derste kalk öyle yemeğini bari hazırla.
Öğle arası yemek faslı çocuklar yemeklerini yerken sabah süpüremediğin evi süpür, toz al, sofrada kalan yemeklerden atıştır. Sofra toplanacak, çamaşır bulaşık yıkanacak, ütü yapılacak, pazara markete gidilecek gündem takip edilecek siyaset yapılacak .
Offff anam offff...
Akşam oluyor Adam işten gelecek. Akşam yemeği pişecek ne pişirsem derdi. Beyin bir milyon... ne pişireceğini bulduktan sonra pişti say
Salata hazırlanacak, sofra kurulacak, yemek yenecek, sofra toplanacak, bulaşıklar yıkanacak,üstüne herkese pozitif olunacak, çay demlenecek, akşam sohbeti atlanmayacak evdekilerin bide mobbing uygulaması...
Oldu mu gece
Kadında ne hal kaldı ne derman. Olduğu yerde uyur- uyanık ne saati belli ne tatili.
Dinlenebileceği tatili bile yok, varmı böyle işyeri
Ev de kalan kadınlara bir çare...!
İstifa edin artık hanımlar artık istifa!!!
Hacet kalmadı artık ne beyinde ne yürekte nede elde .
Çok vasıflı ama bi okadar başkası gözünde vasıfsız işçiyiz biz .
Sesimizi duyan var mı?
Tık yok ....
İletisimde kalalım...