Sakladığım masum resimler vardı kalp sandığımda
Günahsız, yalansız ve riyasız.
Hepsini çıkardım baktım yeniden bu sabah.
Kimi sararmış, kimi kararmış, kimi bahardı ama kırış-kırış.
Sevginin bir başlayıp da pir bittiği yerlerdi hepsi.
Her şarkıyla anılan ayrı ayrı dakikalar gibi.
Hepsinin benzer hikayeleri vardı yanak-yanağa sarmaş dolaş.
Kimi beste, kimi güfte, kimiyse sevda.
Hercai ile aceleyeler vardı bazı kıyı köşelerde.
Neden çekilmişse artık sanırım fotoğraf istedi.
Kokuları kalmış mı diye baktım da üzerlerinde.
Mevsim hangi, iklim hangi, ömür hangisiydi?
Renklerinden de belli oluyordu gerçi lakin.
Kimi umut, kimi heyecan, kimi de tarumar toz-duman.
Son gibi durmuyordu sanki her biri yaşıyordu çok canlı ve halen.
Kimi hazan, kimi suzan, kimi hazel de gülistan.
Resimler di aslında zamanda tek baki kalan o anın tek şahidi yıllar geçse de ömür bitse de hep o sabun kokulu sandıkta kalan .
Sevgiyle iletişimde kalalım.