Kadın Olmanın Dayanılmaz Ağırlığı
Reklam
Nazlı Saraç Orak

Nazlı Saraç Orak

''Naz'ca Bir Şeyler''

Kadın Olmanın Dayanılmaz Ağırlığı

16 Şubat 2015 - 15:19

Bazen hangi duygu ve düşüncelerimizi ifade edeceğimizi bulunduğumuz toplumda yaşadıklarımız belirliyor.

Bir hafta önce Türk Müziğinin muhteşem yorumcusu Müzeyyen Senar'ı kaybettik. Kendisini saygıyla anıyorum. Yeri doldurulamaz bir sanatçı olduğu gerçeğinin yanında, ilk sahne aldığı zamanları düşünerek, o dönemlerde hem sanatçı hem kadın olmanın ağırlığını nasıl taşıdığı geliyor aklıma.

2000'li yıllarda kadın olup sanatla uğraşmanın zorluğu zaman zaman bizleri yıldırırken, 70_80 yıl önceki Türk kadın sanarçıların mücadeleci ruhuna ayrı bir hayranlık duyuyor ve takdir ediyorum. Tam bu noktada yılmayı kendime yakıştıramıyor, onlardan aldığım feyz ve güçle daha bir dik durmam gerektiğini düşünüyorum.

1919 yılında henüz 17 yaşındayken sahneye çıkan Afife Jale ilk Türk Müslüman kadın oyuncudur. Babası oyunculuğu hafiflik olarak gördüğü için annesinin desteğiyle ve büyük özveriyle sahneye çıkmayı başarmış, adını Türk Tiyatro tarihine ''ilk kadın oyuncu'' olarak yazmıştır. Ardından gelen bir çok kadın oyuncu Türk sinemasında ve tiyatro sahnelerinde kadın olmanın zorluğuna rağmen sanat dünyasında zirveye çıkmayı başarmıştır. Adile Naşit, Bedia Muvahhit, Cahide Sonku ve daha bir çokları belki de canları pahasına sanatlarını icra ettiler.

Canları pahasına demek şu an kadın olarak canımı fazlasıyla acıtıyor. Sözün bittiği yerde sözle ifadeye sığınmak oldukça güç. Ne yazık ki gittikçe artan kadına şiddet, hatta ölüm haberlerini duymadığımız gün neredeyse yok gibi.

Bir kaç gün önce Tarsus'ta 20 yaşındaki Üniversite öğrencisi Özgecan Aslan'ın hunharca öldürülüşü hepimizin kanını dondurdu. Giysisinden, minibüse biniş saatine kadar haketme sebebiymiş gibi yapılan yorumlarsa çoğumuzun beynini uyuşturdu adeta.

''Biz nereye gidiyoruz toplum olarak?'' sorgulamasının içinde bulduk yine kendimizi. Kadın olmak Özgecan'a çok ağır ödetildi. Daha acı olan bu bedeli ödetenleri de kadınların doğurmuş ve büyütmüş olması.

Töre kurbanı edilen, okutulmayan, çocuk yaşta evlendirilen, insandan sayılmayan ama bütün insani değerlerin yükü omuzlarına bindirilmiş KADINLAR!..

Tartışılmaz tek çözüm, kadının eğitilmesi ve toplumda insan olarak gereken yerde bulunmasının sağlanmasıdır.

Unutmayalım çağdaş ve ilerlemiş toplumlar kadının her alanda fiilen ve fikren var olmasıyla gerçekleşir.

Türküler yaşamın kendisidir

Yakıldığı yöreyi anlatır bize

Bazen bir efe,bazen bir ana,

Bazen bir sevdalının sesidir


Bazen de bir çocuk gelinin feryadı olur,

Ağıt yakar yüreğimize


''Ağ elime mor gınalar yaktılar

Kaderim yok gurbet ele sattılar

On iki yaşımdı gelin ettiler

Ağlar ağlar gözyaşımı silerim oooof...''

Nazlı Saraç Orak (Naz'ca)

YORUMLAR

  • 0 Yorum