Kurumsal Değerlendirme:
İzmir’de devam eden belediye işçileri grevi yalnızca bir toplu iş sözleşmesi meselesi değil, kamu kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı, ücret adaleti ve toplumsal huzur açısından dikkatle değerlendirilmesi gereken bir durumdur.
Bugün kamuoyuna yansıyan bazı maaş talepleri, net 65.000 – 80.000 TL gibi rakamlarla gündeme gelmiş durumda. Bu noktada hem bir vatandaş hem de reel sektör içinde çalışan biri olarak bazı soruları gündeme getirmeyi vicdani bir sorumluluk olarak görüyorum:
Türkiye’de 2025 itibarıyla asgari ücret 22.500 TL iken, bu düzeyde maaş talepleri hangi ekonomik ve mali gerçeklikle açıklanabilir?
Belediyelerin gelir-gider dengesi ve tüm halka hizmet götürme sorumluluğu göz önünde bulundurulduğunda, bu maliyetleri kim karşılayacak?
Özel sektörde dahi pek çok nitelikli pozisyonun altında kalan bu maaş seviyeleri, kamuda bu kadar yüksek olabilir mi?
Elbette emek kutsaldır. Ancak her kutsal gibi denge ve sorumlulukla korunmalıdır.
Bu noktada İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Cemil Tugay’ın şeffaf ve demokratik bir tavırla süreci halkla paylaşması, dikkatle izlenmesi gereken bir liderlik yaklaşımıdır. Belediye bütçesiyle ilgili kararlar alınırken, hem çalışan haklarını hem de tüm halkın hizmete erişim hakkını birlikte düşünmek gerekir.
Kamu yönetimi, yalnızca çalışan memnuniyetiyle değil; kaynak adaleti, hizmet sürekliliği ve toplum yararı ile ölçülmelidir.
Kriz dönemlerinde yöneticilik, en çok dengeyi koruyabilenler için sınavdır.
Uzlaşmanın temelinde gerçeklik ve karşılıklı saygı vardır.
İzmir’in kaynakları İzmir halkınındır. Bu sürecin; tüm taraflar için adil, sürdürülebilir ve vicdanlı bir zeminde sonlanmasını temenni ediyorum.
Sibel Arslan Ekonomist /Mali Analist
YORUMLAR