İSTANBUL'DA ASLINDA NE OLDU?

Kız tecavüze uğradı, herif serbest kaldı.
Kadın bıçaklandı, kocası beraat etti.
Suriyeli mekân bastı, mahkeme "olur böyle şeyler " dedi.
Köpeğe kaydılar, kediye atladılar, puştlar tutuksuz yargılandılar.
Okuldan çocuk kaçırıldı, yaygarası 24 saat bile sürmedi
Şehit verilen gecelerde erkân saz çaldı
Mafya bitecek denildi, bir sürü mafyacık doğdu.
Sınırdan sokulan Suriyeli kadın ve çocuklar, kavşakları mesken tuttu, şehrin itibarını sıfırlayan bu görüntüden rahatsız olunmadı.
Her taşın altından bir mülteci çıkmaya başladı, umursanmadı.
Mehmetçik şehit olurken, toprağını terk edip kaçan "kaçak" Suriyeli'yi masum ve mağdur gösterdiniz, bunu kimse yutmadı.
İstanbul sokaklarında Türk'ten başka herkes sınırsız bir özgürlük içinde yaşamaya başladı.
Suç denilen kavram "cezasız" kaldı.
İnsanlarda huzur kalmadı. Herkes "akşam eve sağ salim dönmeyi" artık lüks olarak görmeye başladı.
Damat insanlarla dalga geçmeye başladı.
(15 milyonluk şehre üç tane tanzim çadırı kurmak dalga geçmenin de ötesindedir ya.. Neyse)
Evet İstanbul’da bir şeyler değil, çok şey oldu.
Ne olduğunu anlamak için, sandıklara değil aynaya bakmak lazım.
Suç cezasız kalırsa, huzur kalmazsa, insan sevdiklerinden endişe duyarsa, vatandaş "değerlerini askıya alır" ve sizi kapının önüne koyar.
Ve ayrıca insanlar AKP'nin, "Tek kişinin" gölgesinde bir sürü insanın "yattığını" gördüler.
Şımardınız ve vatandaş sizden sıkıldı!
Özet budur sayın abim!