ANDIMIZ

Anadolu’nun ücra köşesinde
Erzurum’un olur ilçesinin yeşil bağlar mahallesinde
İlk okul yıllarımda
Taş duvarlı geniş bahçeli okulumuzun bahçesinde koşarken
Her sabah üşüsek de ıslansak ta
Okurduk andımızı başımız dik gözler M.KEMAL ATATÜRK’ÜN izinde
Bacımın başının süsü şehidimin örtüsü
Gökyüzünün ay yıldızlı al bayrağımızın gölgesinde
Dimdik gururla ölümüne orada kalmak için okurduk andımızı
Yüreğimiz gururla çarpardı vatan sevgisiyle dolup taşardı
Bizlere yurt ve vatan bayrak sevgisini aşılayan değerli öğretmenlerimi
Başta gazi M.KEMAL ATATÜRK Başöğretmenim olmak üzere tüm öğretmenlerimi saygıyla anıyorum
Ben ezelden beridir hür yaşadım hür yaşarım
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım
Kükremiş sel gibiyim bendimi çiğner aşarım
Yırtarım dağları enginlere sığmam taşarım
MEHMET AKİF'İ rahmet ve saygıyla anıyorum
Ne güzel demiş üstat
Kurtuluş mücadelesinde Anadolu insanı
Hürriyeti milliyeti bayrağı için koşmadı mı?
Kadını Nine Hatun erkeği seyit onbaşı olmadı mı?
Kara Fatmalar koşmadı mı Afyon kara hisar’a
Şerife bacılar donmadı mı bizim için
Yurdun her köşesinden insanlar ayak yalın baş acık düşmedi mi yollara
Nedendi bunca iş
Hürriyet için değil mi andımız hürriyetin sembolüdür
Anadolu insanı bir bütündür
Türk’ü Kürdü Laz’ı Çerkez’i daha niceleri
Ezelden beridir hür yaşarız
Hepimiz cepheden cepheye koşmadık mı?
Dumlupınar’dan İnönü’ye oradan Sakarya’ya
Sel olup akmadık mı Çanakkale’ye
Gelibolu’ya Anafartalar’a
Arı burnuna alcı tepeye kirazlı tepeye
Dökmedik mi düşmanı denize
AND içmedi mi atalarımız Anadolu Türk Yurdu’dur ve öyle kalacak
Şimdi şehitlerimizin anısına lütfen
Bizlere bu güzel yurdu kanıyla canıyla ne pahasına olursa olsun
Emanet edenlerin aşkına
Üçler beşler altılar on ikiler ve kırklar aşkına
Evliyalar Veliler aşkına
Hepimizin yönü aynı değil mi neyden bu bölünmeler
Pir aşkına hak aşkına
Andımız yurdumuz bayrağımız milletimiz ümmetimiz aşkına
TÜRKÜM DOĞRUYUM ÇALIŞKANIM
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE