Beni Bıraksalardı Seni Bırakmazdım, Fakat…

Kapanmayan yaralarımıza ithafen
 
Hızlıca nefes aldığın ve gözyaşı; ben değil
Bir tebessümle süslenmiş cümlede kaldı aklım
Kalbim gövdeme sığamazdı, gençtim
Tanrı bile kucaklanır sanardım
İnsanlar göğsümüzdedir zaten
Sen ne dediysen  ben inandım
Varlık yekpareydi bizim için
 
Yanıyor gömleğim, çiçekleri duyumsa lütfen
Anne duadır, baba temenni; ahlaklı siyaset olur sanma
Aklımın boyası varmış gibi akıyor belleğimden
Ben dediğim nedir? cebrail mesela,kim bilir
Avuç içlerinde hakikat mührünü gördüm
Hegel’e bunu nasıl söyleriz
Ölünmese halbuki insan kıymetli de değildir
Hepimiz kırılganız, benim gömleğim yanıyor
Sakallarım şimdi bir dudağa değmemektedir
Bir şair dostum olsun, bir de şeyh
Freud vahyi bilmez rüya diye dövüne dursun
Özel’in bir şiiri vardı, sen onu oku
Ben sana aşık olayım
Sen bir başkasına olma ne olur
Bir isim verecek çocuğuna bir devrimci
Kavgaya övgü cehaleti
hangi çağdaydım?
Serbest bırakılan her şey şımarır elbet
Duvara adını yazamam, kıskançlık
Yangın ya da kanama
Cana dokunan acılarımı biliyor olmalısın
Bir canın içine sığmışlığımızı hatırla
Bir çiçeği koparmakla başlattığımız medeniyeti de
Dans edip ağlayan kadınlar, babil diyerek
Büyünün tesiri altında ne söyleyebilirsin
Şarap gazabı çağırır
Sen gitme
Ellerinde ışıldayan; bir gelecek düşüdür
Şeytanın okları, çarpık kehaneti falların
Kaybetmeden geçilmeyen Bağdat’ın kapısı
Yanıt değil sualler istiyor bizden
Duyuyor musun evladın sesleniyor
Nasıl bir çare beklerse çocuk annesinden
Neden bir sine aranır yangın zamanı
Tanrının çocuğu yoktur, kulları düşün
 
İzmir 2022