Hemen hemen bundan iki asır önce Amerika'da.. Yani 1857lerde...
Gariban ve yoksul kadın işçiler, para falan değil, sadece çalışma koşullarının gözden geçirilmesini istemişler..
İnsanca bir yaşam için seslerini duyurmak amacıyla da greve başlamışlar.
Her zamanki gibi parayı ve güçlüyü seven Amerika, bu kadınların gereksiz olduğunu düşünmüş olmalı ki;
Kapıları bacaları kapatıp vermişler ateşi üzerlerine, cayır cayır yakmislar 120 civarında işçi kadını, anneyi, evladı!
Sonra da demişler ki; "Vallahi kaza oldu"
Barbar, vandal, katil ve insan avcısı olan ABD'nin bu katliamından sonra yaklaşık 160 yıl geçti
Yani düşün bak;
ABD'nin kadınlara katliam yaptığı gün doğan bir insan, 80 yıl yaşayıp ölse, O'nun öldüğü gün bir çocuk daha dogsa ve 80 yıl da O yaşamış olsa, 2019 yılına gelmiş oluyoruz
Ve bugün açıyoruz istatistikleri; Ülkemizde bir yılda 400 kadın infaz edilmiş
2020 yılında da hemen hemen hergüne bir kadın cinayeti denk gelmeye devam ediyor
Bizdeki katliamlar sınıfsal değil, genellikle bireysel
Kızgın koca, öfkeli baba, hain evlat vesaire
Ama neticede katliam
Hele hele Anadolu'da kadının sadece adı değil kendisi de yok!
Kadın sorunları 8 Mart'a sığdırılacak kadar hafif değil
Ama günümüzün işçi kuruluşları, sendikalar, gariban istismarcılarıyla bu işi ciddi ciddi ele almak mümkün değildir
Onlar yaygara yapmak için 1 Mayısı beklerler ve 2 Mayısta da herşey yoluna girmiş gibi tası tarağı toplayıp ortadan kaybolurlar
Bu sığlık sebebiyle gariban ve yoksul işçi kadınların katliamı, "bütün dünyada" bayram olarak kutlanan tek katliamdır.