Izmir'de kalabalık bir Rum nüfusu vardı
Ve Yunan "İzmir'deki Rumların güvenliğini sağlamak ve sözde toplumsal barış getirmek" ayaklarıyla 15 Mayıs'ta Izmir'i işgal etti
O sabah, İtalyan, Fransız, İngiliz, Amerikan ne varsa bildiğin yedi düvelin donanması leş kargaları gibi o küçücük İzmir körfezine üşüşüp Yunan'a destek verdiler
Konak Meydanı'nda bugün gördüğün o hükümet konağı var ya?
Orayı bastılar.. Çalışanları yerlerde sürükleyerek dışarı çıkardılar ve süngülediler.
Kemeraltı'na girip dükkanları yağmaladılar
Alsancak, Pasaport, Konak ve kordon boyunca Yunan bayrakları astılar her yere
Sonrası var...
Kadınlara kızlara analara bacılara tecavüz ettiler
Müslümanların evlerini yakıp yıktılar
Öleceğini bile bile direnen insanlarımız oldu ama işgalciler köpek sürüsü gibiydiler
Fakat Yedi düvele karşı atılan bir kurşun fena ses getirdi
Tanır mısın mesela Osman Nevres'i?
Nam-ı diğer; Hasan Tahsin'i?
Hergün Şehit Nevres Bulvarı'ndan geçersin de, "Kim bu Nevres?" der misin mesela?
İşte o Nevres, binlerce isyankar yürekten sadece birisi..
Konak'ta attığı kurşunun sesi Samsun'dan duyuldu
Efendim şimdi pembe barış pıtırcıkları diyorlar ki;
"İyi ama, Mustafa Kemal 'Yurtta barış Cihanda barış' demişti. Çok barışçıl bir insandır kendileri
Biz de o yüzden olanı biteni unuttuk gitti"
O öyle değil işte.. Yok öyle yağma!
Mustafa Kemal, Anadolu'nun yorgun ve yoksul insanına zulüm yapan, katliam yapan, soykırım yapan bu alçakları görünce, "Aman efendim kimler gelmiş, hoşgelmiş" falan deseydi, sizin gibi pembe bir pıtırcık olabilirdi belki
Ama O, önce bir güzel bunların kafasını gözünü dağıttı, ağzını burnunu kırdı, kıçına da tekmeyi basıp, körfez sularına gömdükten sonra...
Ellerini temizlerken; "Rahat durun, oturun oturduğunuz yerde" anlamında "Yurtta barış cihanda barış" dedi
Yani Mustafa Kemal öyle sizin zannettiğiniz gibi barış pıtırcığı falan değildi
Fevkalade bir vatansever, muazzam bir milliyetçi, cumhuriyetçi, halkçı ve devrimciydi
O hiçbir zaman bir barış pıtırcığı olmadı
Hayatı mücadele etmekle ve savaşmakla geçti
Ruhu da karakteri de askerdi.. Türk'tü !
Dolayısıyla;
Ne İzmir gavurdur..
Ne de Mustafa Kemal bir kelebek!
15 Mayıs, müslümanlara ve Türk'lere yapılan bir soykırımdır!
Peki var mı bunu dile getiren?
Yok !
Bugün ;
15 Mayıs utancının mirası olan iki tür gavur var bu memlekette;
Birinci tür: Kazanan taraf Türk milleti olunca, Mustafa Kemal maskesi takarak geçimini O'ndan sağlayan gavurlar...
İkinci tür: Kazanan taraf Mustafa Kemal olunca, geçimini O'na duyulan nefretten sağlayan gavurlar
Bu iki zümre farklı gibi görünse de ayni yolun büzükdaşıdırlar
Her ikisinin de geçim kaynağı Mustafa Kemal'dir!
Bu yüzden diyorum ki;
Milli bayramları layıkıyla doyasıya kutlamak için, 15 Mayıs asla unutulmamalıdır!
15 Mayıs İzmir soykırımı, birgün mutlaka...
Ama mutlaka hatırlamak ve hatırlatmak üzere cebimizde saklıdır..
15 Mayıs'ı unutursan, 9 Eylül'ü çöpe atmış olursun
9 Eylül..
Kurtuluş Savaşı'nın finalidir !
Bu böyle biline !!