Kadifekale’de kılınan cenaze namazına gittiğimde can ablam kan kardeşim Yıldız Akmeşe’yi çok kalabalık bir kadın topluluğunun içinde gördüm.
Yanına gittim ve kendisine başsağlığı dilediğimde, bana ‘Salih Kardeşim evimin direği gitti’ dediğinde gözyaşlarımı tutamadım. Yanından ayrıldım ve cami avlusuna girdim. Apo’nun o kadar çok seveni vardı ki; cami avlusu hınca hınç sevenleri ve yakınlarıyla dolmuştu.
Rahatsızlığım nedeniyle mezarlıktaki defin törenine gidemedim. Ayakta zor duruyordum. Defninde bulunamadığım da çok üzülmüş ve rahatsızlığıma AH ettim.
Can abim Abdurrahman Akmeşe nam-ı diyar Apo ile bir anımızı yazıp yazımı sonlandıracağım. Sen rahmete intikal ettin….
Lakin sevgili eşin can ablam Yıldız sağdır. Salhane Tütün İşletmesi’nde çalışırken isimlerini söylemek şahsıma yakışmaz ama amcamın oğlu Rıfat ile yanıma geldiniz. Birileri sizlere üstünlük taslıyorlardı. Nasıl çözeceğimiz yönündeki konuyu planladım ve can ablam Yıldız’a gereken planı söylediğimde ‘tamam kardeşim ben hallederim’ demiştin. Yaptığım plan başarıyla tamamlanmış ve herkesi sindirmiştiniz. Söz sahibi olmuştunuz. O gün Yıldız ablam ile kankardeşi olmuş, sende ‘Can Ağabeyim’ olmuştun. Evet can Apo, ölümün aklımın ucuna bile gelmezdi.
Mekanın cennet olsun.
Yakınlarının ve sevenlerinin de başları sağolsun. Bir yaşam gerçeği hepimiz ölümü tadacağız. Önemli olan onurlu hayır hasenatla Hak’ka gitmektir.
Herşey yurdum ve yurdumun insanları için...
