ARMAĞAN

Üzerinde gezindiğimiz dünyanın, bizi içine çeken güzelliğine insanca bakmayı öğreten onurlu bir mesleğin kadını. Her sabah sevgisini ve bilgisini bölüşüyor hastalarına ...
Hayatı unutacak kadar hastalarına sevdalı. Gönlünün eli açık, düşleri kelepçeli. Değirmenlere rüzgar taşıyor ırmaklara su.
Bir kadın var...
Kendisiyle barışık, haksızlığa alışık. Renkli dünyanın pisliğine inat su gibi berrak. Bir deniz feneri belki. Hayat kavgasında.
Ekmeğini acıya banıyor. Geç yatıp erken kalkıyor. Memleket havalarına ağlıyor hala.
hastalarına hayat kitabının her sayfasını okutan bir hemşire.
Gerçek bir melek. Bütün hastalara tanrı dan Armağan
Eskimiş güzelliklerin bekçisi. Aydınlık kapıları açıyor, kötü alışkınlıkların kapısında nöbet tutarken. Tarihini kendisi yazıyor, başkalarına yazdırmanın aksine.
Bir kadın var..
Bilginin en büyük hazine olduğunu biliyor da, sevginin gücünü inkar etmiyor. Popülerliğe meraklı düzenin
"Denizler derin, dağlar yüksektir" deyip iki misli çalışıyor ülkesinin yarınları için. Su katılmaz insanlığını insanlığın hizmetinden eksik etmiyor.
Bir kadın var...
Bir ülkenin geleceği olan kadınlardan herhangi biri. Emecek kan arayanların bol olduğu bir ülkede. Yaralı çocuklar için kan arayan...
Bir kadın var..
özlenmekteydi. bunu biliyor olmanın verdiği düşünceyle içinde beklemek geçen bir şarkıya denk geldi mi, mutlaka iki kez üst üste dinlerdi. enstrüman o kadar da mühim bir gereç değildi. bütün notalar aynı şeyi söylerdi..
Bir kadın var...
... kelimeler cümle içlerinde terlerdi,harfler bilirim ağzından çıkarken nemli, heceler endişeli, sesler..beni en az üç nokta severdi.şarkılar o konuşunca en güzel yerlerinde biterdi.
Bir kadın var bize Tanrı'nın Armağanı