Hayat biz fark etmeksizin hızla akıp geçiyor. Güne başlar başlamaz bir şeylere, bir yerlere, birilerine yetişmeye çalışıyoruz. Gün boyu süregelen görevler, sorumluluklar, koşuşturmacalar derken rutin olarak bir kısır döngünün içinde dönüp duruyoruz.
Yaşadığımız hayat içinde; arkadaşlara, aileye ve çevremizdeki insanlara destek olmak bizi insan yapan değerlerden en önemlisidir. Tolstoy'un da dediği gibi ; "Acı duyabiliyorsan canlısın, başkalarının acısını duyabiliyorsan insansın". Fakat her şeyin azı karar çoğu zarardır. Çünkü; bazen insanlar verdiğiniz desteği bir hakmış gibi görürler ve daha fazlasını isterler. İyi niyetle başladığınız bu koşuşturmacalar bir süre sonra sizin göreviniz gibi algılanır ve zorunluğa dönüşür. Bunun sonucunda yorulur hatta tükenebilirsiniz. Bir insan ne kadar güçlü olursa olsun başkalarının yükünü sürekli taşımaya çalışırsa kendi ayakları üstünde durmakta zorlanır.
Sonuç olarak; dengede kalabilmek için sınırlarımızı belirlemeli, hayır diyebilmeyi öğrenmeliyiz! Unutmayın ki, hayatın ipleri kendi elinizdedir. zaman su gibi akıp gidiyorken kendi hikayenizi yaşamanın zamanı gelmedi mi?
Kendine geç kalma, çünkü sen başladığında her şey değişecek!!
Yorumlar
Kalan Karakter: