KULLANMA KLAVUZU

Büyük emeklere rağmen neden gerçek başarıyı yakalamıyorum? Diye mi soruyorsunuz?
 
Bu işin sırrı büyük matematiksel denklemlerde yatmıyor aslında. Basit bir farkındalığı toplum kültürümüze katmayı seçersek olacak.
 “Sağlıklı birey olma kültürü”.
 
Kendi sorumluluğunu almayı bilen bireylerden oluşan bir topluluk haline gelebilmek.
 
Gözümüzü ilk açtığımız an itibari ile hatta anne karnında başlayan tanımlarla büyüyoruz. “Paradigmalar”
 
Tüm öğrenilmiş tanımlar hayata dair yol haritamızı belirliyor. Neyi, ne zaman, nasıl yapacağımızı; kulağımıza fısıldayan BİLİNÇALTI BİLGİLER VAR.
 
Kime ve neye göre doğru olduğu tartışılır. Kadın veya erkek olmak var hayatımızın merkezinde, insan olmak değil.

Bence toplumsal olarak özgüven ve iletişim açısından mevcut sorunlarımızın yegane sebebi bu. “Birey” olamıyoruz!

Hep bu yüzden duvarlara çarpıyor, beklentilerle sancılar yaşıyor ve hüsranla yıkılıyoruz çok zaman. Net bir gözle bakarsak problemlerin merkezinde hep bu denklem yatıyor. Eninde sonunda “insan” olduğumuzu hep ama hep unutuyoruz.
 
 “Hayat; bisiklete binmek gibidir, dengeyi korumak için sürmeye devam etmeli” - Einstein
 
 Dengeyi korumanın ve huzuru biraz daha hayatımızda içselleştirmenin yolu; bireysel kimliğimizi “bindiğimiz bisikleti” tüm kalıplara rağmen düz yolda sürmeye devam etmektir. Bisikleti kullanırken yaşanan tereddüt dengeyi anında bozar ve kontrolü kaybederiz. Düşmek ve yara almamak kaçınılmaz olur.
 
Karşımızdaki bireyi kadın veya erkek tanımıyla değil bir birey olarak görmeyi seçtiğimizde ona baktığımız göz daha objektif olacaktır. Bilinen kalıplarla baktığımızda önyargıya teslim oluyoruz. Önyargılarımız öyle sert kalıplar yaratıyor ki gerçekte görmemiz gerekenden bizi uzaklaştırıyor. Olaylar sırasında  geçen uzun süreç, sonrasında ne kadar hatalı yerde olduğumuzu bize ispatlıyor. Kaybedilen ise boşa geçen zaman. Telafi için harcanan zaman, cabası.
 
Kendinle tamamlanmak ve bir bütün olarak mutlu hissetmek çok kıymetli, bu olmadığında birey hep eksik hissettiği yanını tamamlamaya çalışıyor. Aslında hayatı boyu bu devam ediyorsa bu boşluk hiç kapanmıyor. Çünkü bunu merkezin çok uzağında arıyor. Finansal huzur, büyük bir aşk, iyi bir iş ve diğerleri. Oysaki dengeyi ve sağlığı yaratacak şey önce kendinden başlıyor. Birey olmak, tam hissetmek kendinle barışmak, her şeyi affetmek, çocuksu bir sevinçle şarkılar söyleyecek kadar mutlu olmak. Ama kendinleyken.
 
Güzel bir söz bunu tamamlıyor; “kendin ol, çünkü hayat başkası olamayacak kadar kısa”
 
Bisiklete tek başına binersin ve denge için kararlı pedal çevirmek gerekir. Kadın veya erkek kimlikle durmak değil tam bir birey olmaktır sürüşü güçlü kılan.
 
Başlamak istediğin yerde durduğunda ihtiyacın olan tek şey KENDİNSİNDİR.
 
Sevgiyle.